Złoto (symbol chemiczny Au) jest metalem szlachetnym znanym ludzkości od najdawniejszych czasów – ozdoby ze złota wykonywali już Egipcjanie i Babilończycy. Do dzisiaj  pozostało ono jednym z podstawowych i  najbardziej cenionych  surowców używanych w jubilerstwie.

W stanie czystym złoto jest bardzo miękkim metalem o jaskrawo-żółtej barwie. Czyste złoto daje się bardzo łatwo rozciągać (z jednego grama można wyciągnąć drucik o długości 3 kilometrów) oraz rozklepywać na cienkie blaszki  (z jednego grama można wyklepać blaszkę o powierzchni jednego metra kwadratowego). Złoto jako metal szlachetny nie koroduje pod wpływem wilgoci i powietrza, jest też odporne na działanie większości kwasów.

Złoto jest pierwiastkiem o bardzo dużym ciężarze właściwym, prawie dwa razy większym od ciężaru właściwego ołowiu (dla porównania sztabka złota o objętości jednego litra waży 19,28 kg, natomiast  sztabka ołowiu o tej samej objętości  waży  11,34 kg) .

W przyrodzie złoto występuje w postaci tzw. samorodków, czyli bardzo małych bryłek (chociaż zdarzały się przypadki znalezienia bryły złota o wadze kilkudziesięciu kilogramów). Złoto pozyskuje się również ze złotonośnych rud, przy czym z jednej tony rudy można uzyskać około 35g złota. Pewna ilość złota występuje również w wodzie morskiej, jednak pozyskiwanie go z tego źródła jest nieopłacalne.

Ponieważ czyste złoto jest bardzo miękkie i łatwo się rozciąga, wyroby jubilerskie wykonuje się ze stopów złota z innymi metalami, np. miedzią, cynkiem, srebrem, niklem i palladem. W zależności od proporcji metali dodanych do stopu uzyskuje się różną twardość, wytrzymałość i barwę stopu.